دمپایی نوعی کفش است، پاشنه پا کاملاً خالی است فقط قسمت جلوی آن دارای پنجه است و بیشتر آنها صاف هستند.
این ماده اغلب چرم، پلاستیک، پارچه، لاستیک و غیره کاملاً سبک و نرم است.
انواع دمپایی ها با توجه به موقعیت هایی که می پوشند از هم متمایز می شوند مثلا دمپایی ساحلی و دمپایی حمام پارچه ای نیستند بلکه پلاستیکی هستند این برای ضد آب و نظافت آسان است.
دمپایی خرسی دارای ظاهری بسیار زیبا و دیدنی می باشد.
نوع کلاهک نیز بستگی به این دارد.
عملکرد. طراحی دمپایی های داخلی در زمستان اغلب با پارچه های کرکی پوشانده می شوند تا بدون استفاده از مواد پلاستیکی گرم شوند.
با توجه به توسعه لباس‌های غیررسمی در سال‌های اخیر، برخی از دمپایی‌هایی که ظاهر رسمی دارند نیز بسیار محبوب شده‌اند.
کلاهک انگشت پا ممکن است از چرم نفیس ساخته شده باشد.
وقتی سر کار می‌روید، شلوار آن‌قدر بلند است که دید را برای مردم دشوار می‌کند، این یک جفت دمپایی است.
دمپایی نیز عمیقاً با فرهنگ برخی مناطق خاص مرتبط است.
در بسیاری از کشورهای آسیایی، هنگام ورود به خانه، دمپایی های داخل خانه باید تعویض شوند و دمپایی های مخصوص حمام در توالت وجود دارد. و دمپایی میزبان و مهمان معمولاً متمایز است.
در کشورهای گرمسیری پوشیدن دمپایی در فضای باز بسیار رایج است.
بسیاری از افرادی که در خیابان کار می کنند یک جفت دمپایی نیز در لباس کار خود دارند.
اکثر رستوران ها پوشیدن دمپایی را ممنوع نمی کنند.
دمپایی اغلب در برخی از نقاط دیدنی محبوب در امتداد ساحل دیده می شود.
با این حال، در بسیاری از فرهنگ ها پوشیدن دمپایی تخت در مناسبت های رسمی نامناسب تلقی می شود، به عنوان مثال: پوشیدن دمپایی در مراسم فارغ التحصیلی، رفتن به کلیسا، بازدید از معابد و غیره هنوز قابل قبول نیست.
در معبد بودای زمردی در تایلند، به صراحت تصریح شده است که بازدیدکنندگان نمی توانند دمپایی بدون پاشنه بپوشند.
برخی از رستوران‌ها، فروشگاه‌های لباس یا بوتیک‌های فروشگاه‌های بزرگ نیز شعار «ورود دمپایی ممنوع» را روی درب فروشگاه می‌نویسند.
صندل های کفش های زنانه ممکن است گاهی شبیه دمپایی باشد، یعنی فقط دمپایی داشته باشد و بدون پاشنه باشد.
اما اغلب به جای ته صاف، پاشنه بلند دارد، در این زمان به آن دمپایی نمی گویند، بلکه به سادگی به آن می گویند.
کفش های پاشنه بلند یا صندل. را می توان دمپایی پاشنه بلند نیز نامید.
