طبق تحقیقات، پوست قهوه ای پیاز را می توان به عنوان یک ماده کاربردی، غنی از فیبر غذایی (عمدتاً نامحلول) و ترکیبات فنلی مانند کورستین و سایر فلاونوئیدها (متابولیت های گیاهی با خواص درمانی) استفاده کرد.
دو لایه گوشتی بیرونی پیاز نیز حاوی فیبر و فلاونوئید است.
مصرف فیبر خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی، بیماری های گوارشی، سرطان روده بزرگ، دیابت نوع 2 و چاقی را کاهش می دهد.
پیاز داغ فله دارای فیبری بسیار زیاد می باشد می توان در انواع خورشتها از آن استفاده نمود.
ترکیبات فنلی به پیشگیری از بیماری عروق کرونر قلب کمک می کند و دارای فعالیت های ضد سرطانی است.
لایه های این ترکیبات در پوست خشک و خارج از پیازها نیز ظرفیت آنتی اکسیدانی بالایی به آنها می دهد.
در مورد قسمت های داخلی و لامپ های کامل دور ریخته شده، محققان پیشنهاد می کنند از آنها به عنوان منبع فروکتان ها و ترکیبات قندی استفاده شود.
فروکتوزها پری بیوتیک هستند، به این معنی که برای سلامتی مفید هستند، زیرا به طور انتخابی رشد و فعالیت باکتری ها را در روده بزرگ تحریک می کنند.
از آنجایی که ترکیبات قندی از تجمع پلاکت ها جلوگیری می کنند، جریان خون را تسهیل می کنند و به طور کلی سلامت قلب و عروق را بهبود می بخشند.
آنها همچنین به طور مثبت سیستم آنتی اکسیدانی و ضد التهابی پستانداران را تغییر می دهند.
بنیتز می‌گوید: «طبق نتایج، جدا کردن قطعات پیاز تولید شده در طی فرآوری صنعتی جالب خواهد بود، بنابراین می‌توان از آنها به عنوان منبع ترکیبات کاربردی برای افزودن به سایر غذاها استفاده کرد».
برای هزاران سال، پیاز یک داروی عامیانه ثابت شده در برابر بسیاری از بیماری ها، مشکلات و بیماری ها بوده است.
از این گذشته، حتی ریزش ناشی از بریدن نیز اثرات شفابخشی دارد: وقتی چشمان اشک‌مان را پاک می‌کنیم، قرنیه از تمام باکتری‌های بیماری‌زا رها می‌شود.
پیاز همچنین باکتری های موجود در سایر غشاهای مخاطی را از بین می برد و سلامت و مقاومت ما را باز می گرداند.
